سر و صدا یکی از مسائل رایج در محل کار تقریبا در هر خط مشی، از فلز به پارچه، از من تا ساخت و ساز است و کیفیت کار را با کاهش یا نابودی لذت و آرامش محیط، تغییر می دهد که منفی بر سلامت شنوایی و احساسات مردم است، مانع تعادل فیزیولوژیکی و روانی، کاهش بهره وری، کارایی و محیط زیست می شود. سر و صدا یک آلاینده مهم زیست محیطی است که شامل صداهای ناخواسته با طیف تصادفی است.

ارتعاشات محیطی حرکات مکانیکی مکانیکی است که معمولا در محیط های جامد، مایع و گازهایی که در طول فعالیت هایی که در معادن و معادن، وسایل نقلیه حمل و نقل، ماشین آلات صنعتی و ساختمانی و فرایندهای مشابه استفاده می شود و در سایر موارد خارج از قلمرو استفاده قرار می گیرند، منتشر می شود.

وزارت کار و امنیت اجتماعی مقرره در مورد حفاظت از کارمندان از خطرات ارتعاش مطابق با قانون بهداشت و ایمنی شغلی شماره 6331 و پارلمان اروپا و شورای اروپا 2002 / 44 / EC صادر کرد. این مقررات حداقل الزامات حفاظت از کارکنان را از خطرات بهداشتی و ایمنی ناشی از ارتعاش مکانیکی مشخص می کند. 

علاوه بر این، طبق قانون بهداشت و ایمنی شغلی شماره 6331 و پارلمان اروپا و مجوز شورای 2003 / 10 / EC، همین وزارتخانه مقرراتی را برای حفاظت از کارمندان از خطرات مربوط به سر و صدا صادر کرد. این مقررات همچنین حداقل الزامات حفاظت از کارکنان را از خطرات بهداشت و ایمنی، به ویژه کاهش شنوایی ناشی از سر و صدای زیاد، مشخص می کند.
مطابق مقررات هر دو مقررات، اندازه گیری و کنترل سطح ارتعاش مکانیکی و نویز که کارکنان در معرض آن برای جلوگیری از ارتعاشات مکانیکی و سر و صدای زیاد و جلوگیری از خطرات بهداشت و ایمنی هستند، ضروری است.

تمام اندازه گیری ها و آزمایشات باید با یک کادر متخصص انجام شود. این اندازه گیری ها و کنترل ها باید حداقل سالی یک بار انجام شود. این تعهد در آیین نامه شرایط بهداشت و ایمنی در استفاده از تجهیزات کار صادر شده توسط وزارت کار و تأمین اجتماعی بیان شده است.

نتایج اندازه گیری و ارزیابی در مورد میزان قرار گرفتن در معرض ارتعاشات مکانیکی و سر و صدا با استفاده از روش های ارزیابی به عنوان گزارش تهیه و به سازمان تحویل داده می شود. این گزارش باید نگهداری شود تا در بازرسی های رسمی آینده نشان داده شود.