سازمانهایی که ریسکها را به طور مؤثر مدیریت می کنند ، بیشتر از خود محافظت می کنند و رشد می کنند. چالش همه شرکت ها ادغام عملکرد خوب در کارهای روزانه خود و بکارگیری روشهای شرکتی آنها در زاویه دید وسیع تر است. 

طبق این تعریف ، مهمترین مرحله مدیریت ریسک ، فرایند ارزیابی ریسک است. انجام ارزیابی دقیق ریسک ، به سازمانهای تصمیم گیری سازمان و اشخاص مسئول ، جریان گسترده ای از اطلاعات در مورد کلیه خطرات احتمالی را که ممکن است تأثیر منفی در دستیابی به اهداف داشته باشد فراهم می کند. اطلاعات به دست آمده از فرآیند ارزیابی ریسک منبعی برای تصمیم گیری است. در این مرحله ، با توجه به نتایج ارزیابی ، ریسک شناسایی ، درک و ثبت می شود. موقعیت هایی که در اهداف تأثیر می گذارند از این طریق مشخص می شوند.

در استانداردهای سیستم مدیریت ریسک ISO ISO 31000 ، ممکن است افراد آسیب دیده ، سلامتی آنها رو به وخامت بگذارد یا ممکن است محیطی برای تحقق این شرایط باشد ، وقوع هرگونه فعالیت یا رویدادی که ایجاد شده ، وضعیت منفی جسمی یا روحی قابل شناسایی ، آسیب دیدگی ، احتمال بروز سلامت رو به وخامت داشته باشد یا واقعه ای است که باعث وخامت سلامتی یا مرگ و میر می شود ، خطرات ناشی از کار در مشاغل ممکن است با دقت و تفصیل شناسایی و ارزیابی شود و اقدامات لازم جهت به حداقل رساندن یا از بین بردن این خطرات و غیره انجام می شود. همه موضوعات پوشش داده شده است

از طرف دیگر ، در مقاله چهارم که چارچوب کلی سیستم تعریف شده است ، علاوه بر قوانین عمومی ، دستورات و تبعیت ، طراحی چارچوب برای مدیریت ریسک ، تشکیل سیاست های مدیریت ریسک ، مسئولیت پذیری ، ادغام با فرآیندهای سازمانی ، منابع ، ارتباطات داخلی و مکانیسم های گزارش دهی ارتباطات بیرونی ، فرایند مدیریت ریسک به مرحله اجرا گذاشته می شود. و نظارت و بررسی سیستم و بهبود مستمر سیستم.

در مقاله پنجم استانداردها ، ارتباطات و مشاوره ، ایجاد بستر داخلی و خارجی ، زمینه فرایند مدیریت ریسک ، تعریف معیارهای خطر ، تعریف ریسک ، تحلیل ریسک و ارزیابی ریسک ، تعیین گزینه های پردازش ریسک ، تهیه و اجرای برنامه های پردازش ریسک ، نظارت و بررسی و ثبت روند مدیریت ریسک.