در ادیان و باورهای مختلف، خطوط قرمز خاصی در مورد تغذیه وجود دارد. بعضی از ادیان یا باورها یک غذا را دوست دارند، در حالی که دیگران به طور جدی آن را ممنوع می کنند.

با توجه به دین اسلام، این مفاهیم به عنوان حلال و حرم مطرح می شود. هارام غذا یا نوشیدنی است که نباید مصرف شود و باید اجتناب کرد و نشان دهنده غذای یا نوشیدنی های حلال است که مناسب هستند. با توجه به این واقعیت که بیش از یک میلیارد مسلمان در جهان زندگی می کنند، 1 نیاز به یک استاندارد برای اطلاع دادن به این افراد در مورد اینکه آیا این محصول حلال است یا خیر.

علاوه بر این، موضوع غذای حلال نه تنها به لحاظ دین اسلام است. قبل از قرآن، مفهوم غذای حلال با اولین افراد وجود داشت. استانداردهای کوشر که توسط یهودیان به کار برده می شوند، به این معنا هستند. غذای حلال در تورات مهم است. علامت "tahirdir" بر روی مواد غذایی در زمان عثمانی به معنای این نبود که مصرف این غذاها آسیب نرسانده است. 

به همین علت، استاندارد غذای حلال که در مالزی برای اولین بار استفاده می شود، بیشتر در معرض خطر است. استانداردهای غذای حلال استانداردهای مورد نیاز برای آماده سازی محصول مطابق با قوانین مذهبی در هر مرحله از مزرعه تا مصرف کننده است. به عبارت دیگر، استانداردهای غذایی Halal شامل مرحله های تولید مواد غذایی از حیوانات، گیاهان یا مواد شیمیایی مطابق با قوانین مذهبی از مواد خام، مواد افزودنی، مواد کمکی، اجزاء، روش های پردازش، شرایط عملیاتی و بسته بندی است.

شناخته شده نیست که آیا بسیاری از مواد افزودنی مورد استفاده در تولید مواد غذایی به غیر از گوشت خوک از نظر مذهبی حلال هستند. مواد افزودنی برای حفظ قوام، ارزش غذایی، طعم و ظاهر غذاهای بسته بندی شده، برای حفظ عمر مفید و جلوگیری از خراب شدن آنها مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر این، خوردن گوشت حیوانات نابالغ بر اساس قوانین مذهبی مشکل دیگری است.

در نتیجه این نگرانی ها ، افراد معتقد معتقد بودند که باید مقررات جدیدی وضع شود که آیا غذایی که مصرف می کنند از نظر شرعی مناسب است یا خیر. استانداردهای غذای حلال از این طریق پدید آمده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر، می توانید از تیم های متخصص ما از آدرس های تماس و شماره های تلفن ما بهره مند شوید و شما می توانید پاسخ های خود را به تمام سوالات خود دریافت کنید.