مهمترین دلایل اینکه بخار در صنعت مورد نظر است؛ یک حامل گرما بسیار خوبی است، خواص انتقال گرما به خصوص به علت تغییر فاز و انتقال بسیار آسان است و به هیچ سیستم پمپ نیاز ندارد.

در یک طرف از سطح آب به عنوان مایع دریافت گرما در طرف دیگر از احتراق سوخت که حرارت تولید می کند در نتیجه گاز دودکش شعله دود منتشر شده در مخازن تحت فشار به نام بخار دیگ بخار.

در تاسیسات مدرن، دیگ بخار به عنوان یک منبع انرژی ارزان و سریع برای بسیاری از شرکت های با استفاده از سوخت های مایع گاز شده است. در نتیجه، بویلر بخار در گیاهان با مصرف بخار بزرگ و استخراج ناگهانی بخار استفاده می شود.

دیگ بخار دیگ بخار است که در آن هر مایع برای جوشاندن بخار پخته می شود. دیگ بخار به طور کلی برای بدست آوردن بخار از آب استفاده می شود. هنگام گرم شدن، آب جوش می گیرد و شروع به تبخیر می کند. بخار آب به مقدار بسیار بزرگتری نسبت به حالت مایع آب نفوذ می کند. هنگامیکه آب جوش در یک منطقه باز است، حجم آن به میزان 1.700 برابر حجم اشباع شده در فرم مایع می رسد. با این حال، به عنوان بسته های بسته اجازه نمی دهد چنین گسترش، بخار که می خواهد به گسترش فشار سطح داخلی ظرف است. این بخار بالاتر است، فشار بالاتر. با این حال، محدودیت فشار معینی وجود دارد که بویلرهای بخار می توانند با خیال راحت از بین بروند. اگر فشار بیش از این حد باشد، خطر انفجار وجود دارد. برای اطمینان از اینکه دیگ بخار از حد ایمنی فشار تعیین شده تجاوز نمی کند، تمام دیگ های بخار با یک شیر ایمنی تامین می شوند که بخار بیش از حد را آزاد می کند.

در اولین دیگهای بخار ، مقدار فشار به ندرت از 1.7/1860 برابر فشار جوی بیشتر می شود. تا دهه 3 ، تکنیک های تولید کافی نبودند ، بنابراین از 1900 طبقه فراتر نمی رفت. در دهه 20 ، به 40 جو رسیده بود. امروزه از دیگهای بخار با فشار بین 50 تا 100 اتمسفر به طور گسترده ای استفاده می شود. در صنعت ، دیگهای بخار تحت فشار بیش از XNUMX اتمسفر وجود دارد.

دیگ بخار در کلاس های تجهیزات تحت فشار، دستگاه های تهدید انفجاری هستند که وقتی به درستی تحت نظارت و استفاده درست نیستند، خطر جدی برای زندگی و امنیت اموال را ایجاد می کنند. مقررات مربوط به شرایط بهداشتی و ایمنی استفاده از تجهیزات کاری صادر شده توسط وزارت کار و امور اجتماعی در ضمیمه 3 نگهداری، تعمیرات و بازرسی های دوره ای تحت عنوان "مخازن تحت فشار و تاسیسات" آمده است.

بر این اساس، بازرسی و کنترل دیگهای بخار باید حداقل یک بار در سال انجام شود. همچنین ضروری است که این بازرسی ها و بازرسی ها توسط مهندسان مکانی، تکنسین های ماشین یا تکنسین های بالا انجام شود. در غیر این صورت، نه روشهای بازرسی و کنترل دارای اعتبار و نه گزارش های منتشر شده هیچ معنی ندارد.